-Δεν καταλαβαίνεις κορίτσι μου, δε χρειάζονται άλλα κίνητρα, τους αρκεί να κάνουν κακό, και μάλιστα με τον πιο άρρωστο τρόπο. Είναι σαν να ενσαρκώθηκαν οι δαίμονες... Αυτό που δεν αντέχω ρε Κατερίνα είναι ότι με χρησιμοποιούν... Σήμερα είδα την Ειρήνη: «με για το κούρεμα, και ανταύγειες βλέπω... προχωρημένη κατάσταση!». «Ποιές ανταύγειες ρε Ειρήνη, ποτέ δε βάφω τα μαλλιά μου, δεν έχω καν κουρευτεί, τι λες τώρα;». Γύρισε στον ‘δικό της’: «Έτσι δεν είναι ρε Μήτσο;». "Ναι"είπε κείνος «έτσι φαίνεται...».Το είχε ξαναπάθει αυτό στο πατρικό του κανά δυο φορές. Έμπαιναν μέσα το βράδυ, τον κούρευαν και έβαφαν και τα μαλλιά του.
-Για ποιό λόγο ρε Γιάννη; είπε κείνη προσπαθώντας σκληρά να συγκρατήσει το γέλιο της, δαγκώνοντας μέχρι αίματος το πάνω χείλι.
-Άντε πάλι, ο 'λόγος'! Σου εξήγησα, η πνευματική αρρώστια , το κακό, δεν χρειάζεται πάντα κάποιο λόγο, ευφραίνεται απ’ την καταστροφή του άλλου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Ενδέχεται όμως να υπάρχει και κάποιος πρακτικός λόγος -πολλές φορές συμβαίνει αυτός ο συνδυασμός- μόνο που δεν τον ξέρω. Όταν σκούπιζα το δωμάτιό μου παλιότερα, έμπαιναν μέσα όταν έλλειπα και ξανασκόρπιζαν τα σκουπίδια που είχα πετάξει. Αν υποθέσουμε ότι μαγνητοσκοπούν με κρυφές κάμερες στιγμιότυπα από την καθημερινή μου ζωή, με μια κατάλληλη επιλογή, θα έδειχνα ότι σκουπίζω κι ‘ασκούπιστο είναι’. Είναι όπως αυτό που σου έλεγα. Όταν πήγαινα να περάσω απέναντι το δρόμο ενώ ένα αυτοκίνητο ερχόταν με αργή ταχύτητα και το είχα ελέγξει, εκείνη την ώρα επιτάχυνε και κορνάριζε, ώστε αν κάποιος τραβούσε με κάμερα από το σημείο της επιτάχυνσης και μετά θα έβγαζε όποιος το έβλεπε το συμπέρασμα ότι κάθε φορά που πάω να περάσω τον δρόμο κινδυνεύω να σκοτωθώ. Έγινε πολλές φορές αυτό μέχρι που κάποια φορά το είπα σε μια παρέα και από τότε σταμάτησε να συμβαίνει. Εκμεταλλεύονται φυσικά το γεγονός ότι είμαι γενικά απρόσεκτος και αφηρημένος, έτσι που για πολλά πράγματα δεν είμαι κι εγώ ακόμη τελείως σίγουρος. Πολλές φορές βρίσκω ρούχα ή αντικείμενα να λείπουν από το σπίτι, ακόμη και έγγραφα. Κάποιες φορές τα βρίσκω σε άλλη μεριά, κάποιες φορές δεν τα βρίσκω ποτέ. Επειδή μπορεί να συμβεί κι εγώ να κάνω κάποιο τέτοιο λάθος το εκμεταλλεύονται αυτό. Δυστυχώς δεν έχω ακόμη μπορέσω να γίνω αρκετά ταχτικός ούτε περισσότερο οργανωμένος, αν και έχω από τότε σημειώσει πρόοδο. Αλλά ρε Κατερίνα δεν είναι αυτά τα πιο σημαντικά στην όλη ιστορία και τσαντίζομαι που τους δίνω τόση σημασία. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει...
-Λες και μένα να μην είναι τυχαίο που έρχονται στο μαγαζί πελάτες την ώρα ακριβώς που πάω τουαλέτα; είπε χαριεντιζόμενη εκείνη, κάνοντας μια προσπάθεια να ελαφρύνει την κουβέντα...
-Επειδή το έχω ξανακούσει αυτό, μάλλον δεν είναι! της απάντησε εκείνος σοβαρός...
-Για ποιό λόγο ρε Γιάννη; είπε κείνη προσπαθώντας σκληρά να συγκρατήσει το γέλιο της, δαγκώνοντας μέχρι αίματος το πάνω χείλι.
-Άντε πάλι, ο 'λόγος'! Σου εξήγησα, η πνευματική αρρώστια , το κακό, δεν χρειάζεται πάντα κάποιο λόγο, ευφραίνεται απ’ την καταστροφή του άλλου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Ενδέχεται όμως να υπάρχει και κάποιος πρακτικός λόγος -πολλές φορές συμβαίνει αυτός ο συνδυασμός- μόνο που δεν τον ξέρω. Όταν σκούπιζα το δωμάτιό μου παλιότερα, έμπαιναν μέσα όταν έλλειπα και ξανασκόρπιζαν τα σκουπίδια που είχα πετάξει. Αν υποθέσουμε ότι μαγνητοσκοπούν με κρυφές κάμερες στιγμιότυπα από την καθημερινή μου ζωή, με μια κατάλληλη επιλογή, θα έδειχνα ότι σκουπίζω κι ‘ασκούπιστο είναι’. Είναι όπως αυτό που σου έλεγα. Όταν πήγαινα να περάσω απέναντι το δρόμο ενώ ένα αυτοκίνητο ερχόταν με αργή ταχύτητα και το είχα ελέγξει, εκείνη την ώρα επιτάχυνε και κορνάριζε, ώστε αν κάποιος τραβούσε με κάμερα από το σημείο της επιτάχυνσης και μετά θα έβγαζε όποιος το έβλεπε το συμπέρασμα ότι κάθε φορά που πάω να περάσω τον δρόμο κινδυνεύω να σκοτωθώ. Έγινε πολλές φορές αυτό μέχρι που κάποια φορά το είπα σε μια παρέα και από τότε σταμάτησε να συμβαίνει. Εκμεταλλεύονται φυσικά το γεγονός ότι είμαι γενικά απρόσεκτος και αφηρημένος, έτσι που για πολλά πράγματα δεν είμαι κι εγώ ακόμη τελείως σίγουρος. Πολλές φορές βρίσκω ρούχα ή αντικείμενα να λείπουν από το σπίτι, ακόμη και έγγραφα. Κάποιες φορές τα βρίσκω σε άλλη μεριά, κάποιες φορές δεν τα βρίσκω ποτέ. Επειδή μπορεί να συμβεί κι εγώ να κάνω κάποιο τέτοιο λάθος το εκμεταλλεύονται αυτό. Δυστυχώς δεν έχω ακόμη μπορέσω να γίνω αρκετά ταχτικός ούτε περισσότερο οργανωμένος, αν και έχω από τότε σημειώσει πρόοδο. Αλλά ρε Κατερίνα δεν είναι αυτά τα πιο σημαντικά στην όλη ιστορία και τσαντίζομαι που τους δίνω τόση σημασία. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει...
-Λες και μένα να μην είναι τυχαίο που έρχονται στο μαγαζί πελάτες την ώρα ακριβώς που πάω τουαλέτα; είπε χαριεντιζόμενη εκείνη, κάνοντας μια προσπάθεια να ελαφρύνει την κουβέντα...
-Επειδή το έχω ξανακούσει αυτό, μάλλον δεν είναι! της απάντησε εκείνος σοβαρός...
