29 Ιαν 2012

Φτηνές απομιμήσεις 4

-Και διαβάζουν την σκέψη;
Ναι, σου φαίνεται όσο παράξενο μου φάνηκε και μένα όταν το πρωτάκουσα. Ο άνθρωπος να ξέρεις αποδέχεται όλα τα καινούρια δεδομένα. Και αν δεν υπήρχε σ’ όλα τούτα τραγικότητα τότε είμαι σίγουρος ότι άνετα θα μπορούσες να αναθεωρήσεις την εικόνα σου για τον κόσμο.
Ο Αλέξανδρος θυμήθηκε την αδερφή του που έλεγε για τον φίλο της: ‘Με καταλαβαίνει τόσο καλά! Πολλές φορές μάλιστα σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα την ίδια στιγμή! Λέει αυτό που χω και ’γω σκοπό να πω, απίστευτο!’ Λες;... Σύννεφα σκίασαν την σκέψη του. Όχι ρε γαμώτο, σιγά τώρα μη διάλεγαν τον Γιάννη για μια τέτοια αποκάλυψη...



Ο Γιάννης δυσκολευόταν πολύ να περιγράψει στην ολότητά τους κατά ένα εποπτικό τρόπο τα γεγονότα (όσα τουλάχιστον γνώριζε).
-Αν υποθέσουμε ότι είναι έτσι αυτά, σε ξαναρωτώ, τι θα μπορούσε να γίνει, ώστε να πάρουν αυτά τα γεγονότα μια πιο ευτυχή τροπή, πιο ευτυχή για τους ανθρώπους εννοείται;
Επειδή υποθέτω ότι ρωτάς για την πρακτική αντιμετώπιση του ζητήματος, προσωπικά νομίζω ότι πρέπει να μας καθοδηγήσει η ιδιομορφία του συμβάντος. Η μη ανθρώπινη ιδιοσυστασία των όντων αυτών μας επιτρέπει να σκεφθούμε μια μαζική άμυνα των ανθρώπων με ασυνήθιστα ‘όπλα’ που δε θα βλάψουν τους ίδιους ή θα έχουν μικρή επίπτωση. Πιθανόν εκπομπές υπερήχων στην κατάλληλη συχνότητα και με την πιο μεγάλη ένταση και ισχύ, αυτό πιθανόν θα τους εξουδετέρωνε. Στην ανάγκη ελεγχόμενη διαρροή πυρηνικής ενέργειας σε όλο τον πλανήτη μέχρι εκείνο το σημείο όπου η αραιή δομή των ιστών αυτών των πλασμάτων δε θα την άντεχε και θα σήμαινε τον ομαδικό αφανισμό τους, δε ξέρω όμως, όσα μπορώ να σκεφθώ σου λέω...


- Εσύ είπες ότι μπορείς και τα διακρίνεις τις περισσότερες φορές, αλλά μετά από παρατήρησή τους που κράτησε πολύ καιρό, με μας τους υπόλοιπους όμως τι γίνεται; Μου φαίνεται ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο κομάτι αυτής της ιστορίας. Άλλωστε μια εξαντικειμενίκευση της αντίληψή σου με τρόπο αισθητό για τον οποιονδήποτε θα σήμανε παράλληλα και την απόδειξη των όσων ισχυρίζεσαι.
-Φίλε μου δε θα ήταν καθόλου δύσκολο για τους επιστήμονες να φτιάξουν μια συσκευή αναγνώρισης, και μάλιστα με ποικίλους τρόπους. Μπορώ να σκεφθώ ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας ή ήχου που θα εντοπίζει εκείνες τις ειδοποιές διαφορές στην ιδιοσυστασία τους που θα εμφανιζόταν με κάποιο αισθητό τρόπο στη φωτογραφία τους ή στα χαρακτηριστικά της φωνής τους (παρόλου που είναι εξαιρετικοί μίμοι). Ακόμη και η αναλογία βάρους με όγκου θα μπορούσε να είναι ένα κριτήριο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Η αλήθεια βέβαια Αλέξανδρε είναι ότι δεν έχω συνολική εικόνα για τα όσα γίνονται σήμερα στον κόσμο. Λέω αυτά που γνωρίζω.


Ήθελε να προσθέσει κάτι ακόμη, αλλά ποιό το νόημα; Ήξερε ότι στην βάση των γεγονότων κείτονται πάντα πνευματικά θεμέλια που λειτουργούν ως αιτίες τους. Υπό αυτή την έννοια η μετάνοια αποχτούσε την πρώτιστη σημασία. Και να, τώρα ερχόταν αντιμέτωπος με το δικό του άλυτο πρόβλημα, και τι να πει...

Αφωνία


Αφωνία, συνοδός αφασίας. Τουτέστιν ούτε ως κραυγή χειμαζομένων η ποίησή μας. Ούτε ως προστασία η αφασία μας. Εμείς του ‘όλα ή τίποτα’ κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα, ολωσδιόλου. Επικαλούμαι τις αρχαίες πεποιθήσεις μου που ακόμη συνομολογώ, αλλά δε με βοηθούν. Επικαλούμαι τον ληστή στο σταυρό, των εκ δεξιών, αλλά αισθάνομαι ως ο εξ αριστερών. Επικαλούμαι την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, την πόρνη, καμία τύχη. Επικαλούμαι τον Δαυίδ, καμιά συντριβή. Επικαλούμαι τον άνθρωπο, έχω πάψει από καιρό να είμαι. Δεν τολμώ να επικαλεστώ το Θεό, γιατί ως τι, ως ποιος αλήθεια θα το κάνω; Και πώς να επικαλεστώ οτιδήποτε, πιο πολύ από ποτέ ο κανένας;