17 Μαρ 2012

Προς εμπέδωση -άχαρες και άχρηστες(;) διευκρινήσεις


 Δεν με είπα ποιητή, κι ας με λεν οι άλλοι. Πως θα μπορούσα να με πω κάτι τέτοιο, οτιδήποτε άλλωστε; Κι ο αληθινός αναγνώστης είναι ποιητής, αν κάτι τούτο δω σημαίνει. Μ’ αυτήν την έννοια βέβαια είμαι (και περισσότερο από άλλους). Και μετά τούτες όλες τις άχαρες διευκρινήσεις θα πρέπει να πω επιπροσθέτως και μια ακόμη κοινοτοπία. Στον άχαρο βίο,... τον σύγχρονο, οι σημερινοί διωκομένοι (και γίναμε πια δυστυχώς τόσοι πολλοί!- μήπως κι η ίδια η ζωή;) πρέπει να ανακαλύπτουν ξανά και ξανά τα βασικά, καταδικασμένοι έτσι να επαναλαμβάνονται σα να ‘πρεπε ακριβώς να εμπεδωθούν τούτα τα βασικά… Ήθελα να πω δηλαδή πως πριν λίγο που διάβασα κάποιο στίχο ένιωσα πάλι λίγο άνθρωπος μετά από παρατεταμένη ανυδρία στη χώρα των ‘κακών’ (και τις μάχες όπου αναγκάζεσαι να δώσεις εκεί, ξεχνώντας για λίγο την ψυχή σου)…

ΑΠΩΛΕΣΘΗΝ!: ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΝ

Μεταφυσικής-αγώνας-άγονος-και-το-δώρο-της-μαρτυρίας.