Κατεδαφιζόμεθα

Κατεδαφιζόμεθα Γεωργία
Από δω ως το Τόκιο.
Μικρή στιγμή που ξεψυχάν
τα ονείρατά μας.
Ας μην έχουμε παράπονο.
Ζήσαμε το Μάη τον Απρίλη τον Δεκέμβρη
Ας πεθάνουμε μια μέρα του Αυγούστου.
Είναι μικρή στιγμή Γεωργία
Όλο το χάος είναι ένα τίποτα.
Κι εγώ λαχταρώ τόσο
εκείνες τις ώρες της αγκάλης σου-
ένας τρελός. Κατεδαφιζόμεθα σου λέω.

Πνίξανε το πετεινάρι.
Δεν το αποκεφαλίσανε όπως συνήθως
για μια νόστιμη σούπα.
Άλειψαν με το αίμα του την στέγη.
Μήπως μας γνωρίσει ο καιρός
και φύγει η ανάγκη.
Το κρέας του το πετάξαμε το πνιγμένο
Και μείναμε νηστικοί με την ελπίδα
σαν έμβρυο στην κοιλιά μας.
Ίσως μας λυπηθεί ο Θεός.