Χλιαροί οι εναπομείναντες τριακόσιοι.
Είναι εκεί στις επάλξεις.
Δεν μπορεί να είναι αλλού.
Δεν μπορεί να είναι σίγουροι.
Μήπως οι Πέρσες δεν έρθουν;
Μήπως δεν χρειαστεί να πολεμήσουν;
Οι Σπαρτιάτισσες τους περιμένουν. Και τα παιδιά τους.
Και το χωράφι κάτω απ' τον ήλιο
με το μεστωμένο στάρι.
Ελπίζουν πως οι Πέρσες δε θα 'ρθουν.
Πως δε θα χρειαστεί να πολεμήσουν.
Σπαρτιάτες είναι γιατί μένουν στις επάλξεις.
Για τίποτε άλλο.
καλορίζικο το μπλογκ σου, ΓΙΑΝΝΗ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσου εύχομαι να το γεμίσεις με την ψυχή και το νου σου - στις ατέλειωτες διαδρομές τής ποίησης
νανά τ.
Καλορίζικο και...διαδικτυακά! Πολύ καλή η ιδέα σου.Δώσε στίχους στο λαό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ευχαριστώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφή