Ας πω γι' αυτά

Τι ωραία φαίνονται τα νεφελώματα!
Τα κβάζαρς οι κομήτες!
Αστέρες πολικοί και νύχτες μαγικές.
Θάλασσες ουράνιες
των πειρατικών των εξορμήσεων των τολμηρών
κι η ρόδινη αυγή ξεχωριστά πληγώνει.
Τα ηλιοβασιλέματα κι οι ευωδιές
της αποσταμένης υδρογείου
ο ουρανός ο πρώην ο κυανός
κι η ώχρα των σταματημένων χρόνων
πάνω στα σίδερα και τις αντίκες.
Τα λιλιπούτεια τοπία κι η βλάστηση
η εκρηκτική του ισημερινού
των καλλιτρόπων των δασών η φλυαρία
κάτω απ' το φέγγος χιλιάδων αστεριών.
Ας πω γι' αυτά. Ο κόσμος των ανθρώπων
βάρυνε σα πέτρα και θλίβει τις ψυχές
η ποίησή μου πια.