Στα ύποπτα στενά χώνεσαι
στις αποβιομηχανοποιημένες περιοχές
της τέως διοικήσεως πρωτευούσης
σαν παράνομος αλλοδαπός
ένας αμήχανος ίσκιος
ένα κουρέλι στον νυχτερινό άνεμο
ένας κυνηγημένος παρεκκλίνων
μετά απ’ την ταφόπετρα
στην χαρούμενη οικογένεια
και τους χεσμένους φίλους
στα ύποπτα στενά χώνεσαι
στου ξεσκισμένου νόστου
τα θλιβερά υπολείμματα
ένας γαμημένος ίσκιος
στα ηλιοβασιλέματα
πίσω από ερείπια εργοστασίων
από άδεια καφάσια
και χρονίζοντα μπάζα
στα ύποπτα στενά
με τους φτωχοδιάβολους παρέα
το σβησμένο βλέμμα
τα βρώμικα δάκρυα στεγνωμένα
από μια παγωνιά ξέμπαρκη
στις άκρες ενός σερνόμενου κόσμου
σε μια κηλίδα ανεξέλεγκτη
στα ξερατά ηττημένων αγίων
χώνεσαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου